widziałam PANA - HE shall reign forever and ever

Myślę, że  ciekawym doświadczeniem
jest zestawienie fragmentów czterech Ewangelii
o tym jak Zmartwychwstały Pan ukazuje się swoim.
Niełatwym okazuje się uporządkowanie informacji,
ale przecież nie o to tak naprawdę chodzi.

Najbliższą jest mi oczywiście postać Marii Magdaleny,
która jako pierwsza zobaczyła Jezusa.
Ta, z której wyrzucił siedem złych duchów,
tak bardzo ukochała i tak wielką otrzymała misję.
Oznajmiła uczniom: "Widziałam Pana i to mi powiedział".

Tak było tuż po Zmartwychwstaniu.
Tak dzieje się po każdym naszym powstaniu z upadku :-).
Oby te słowa nigdy nie wydały się nam „czczą gadaniną”.

Sprawmy, żeby ta prawda była słyszalna wewnątrz.
Gdy mówimy, patrząc ludziom w oczy, 
słowo trafia do serca nie dzięki uszom lecz oczom.


 Jak tę wspaniałą Nowinę można wyrazić współcześnie?
Nieco przewrotnie zapraszam do obejrzenia tzw flash mob
z radosnym, motywem wielkanocnym
darowując ten uśmiechnięty promyk szczególnie tym,
którzy głosząc Prawdę,
spotykają się z raniącym niezrozumieniem.
ALLELUJA!!!

Poniżej zamieszczam słowa, na wypadek

gdyby ktoś - podobnie jak ja - nie znal ich na pamięć,
a miał ochotę ponucić ;-)

Hallelujah
 by George Fridrich Händel

Hallelujah hallelujah hallelujah hallelujah hallelujah
Hallelujah hallelujah hallelujah hallelujah hallelujah

For the Lord God omnipotent reigneth
Hallelujah hallelujah hallelujah hallelujah
For the Lord God omnipotent reigneth
Hallelujah hallelujah hallelujah hallelujah
For the Lord God omnipotent reigneth
Hallelujah hallelujah hallelujah hallelujah

Hallelujah hallelujah hallelujah hallelujah
Hallelujah hallelujah hallelujah hallelujah
(For the Lord God omnipotent reigneth)
Hallelujah hallelujah hallelujah hallelujah

For the Lord God omnipotent reigneth
(Hallelujah hallelujah hallelujah hallelujah)
Hallelujah

The kingdom of this world;
Is become
The kingdom of our Lord,
And of His Christ
And of His Christ

And He shall reign forever and ever
And He shall reign forever and ever
And He shall reign forever and ever
And He shall reign forever and ever

King of kings forever and ever hallelujah hallelujah
And Lord of lords forever and ever hallelujah hallelujah
King of kings forever and ever hallelujah hallelujah
And Lord of lords forever and ever hallelujah hallelujah
King of kings forever and ever hallelujah hallelujah
And Lord of lords
King of kings and Lord of lords

And he shall reign
And he shall reign
And he shall reign
He shall reign
And He shall reign forever and ever

King of kings forever and ever
And Lord of lords hallelujah hallelujah
And he shall reign forever and ever

King of kings and Lord of lords
King of kings and Lord of lords
And He shall reign forever and ever

Forever and ever and ever and ever
(King of kings and Lord of lords)

Hallelujah hallelujah hallelujah hallelujah
Hallelujah

ku ZMARTWYCHWSTANIU

Pan Jezus  zstąpił do otchłani naszej nędzy,
by nas stamtąd wyprowadzić.

Jak dobrze, że w swej Miłości
pozostawił nam "drabinę" łaski
wiodącą ku ZMARTWYCHWSTANIU.

 Życzę wszystkim, aby przeżywany czas
rozpalał w nas pragnienie NIEBA.

BLISKOŚĆ

Po Czwartku Wielkiego Obdarowania
następuje Piątek Wielkiej Miłości.

Bywa tak, że przyzwyczajamy się
do niektórych nabożeństw.
Na szczęście trafiają do nas pewne znaki.

Puste, otwarte tabernakulum
to widok przejmujący i niezwykły,
pokazujący, że Ty Panie ciągle jesteś w drodze do człowieka.

  Nie popadasz w rutynę, tylko przychodzisz do nas
w różnych sytuacjach:
w dziękczynieniu i pokarmie Eucharystii,
w modlitwie Getsemani,
w opuszczeniu ciemnicy,
w drodze na Golgotę,
w śmierci, która niczego nie kończy
lecz wszystko zmienia,
w niepewności grobu,
aż w końcu w swym Zmartwychwstaniu,
kiedy wszystko staje się jasne.

Panie Jezu, dziękuję Ci, że chcesz być tak bliski człowiekowi
i przepraszam, że tej bliskości nie doceniam.                                                                                    

VIA CRUCIS paschalnie XIV - od grobu do monstrancji

Panie Jezu w grobie położony,
nadszedł czas duchowej ciszy.

Dziękuję, że Twoja Obecność ma moc przemieniać: 
tragedię w trudność,
rozpacz w smutek,
destrukcyjną złość w twórczą mobilizację,
niecierpliwość w ciekawość oczekiwania,
przerażenie w niepewność,
przygnębienie w wyciszenie,
śmierć w nadzieję ŻYCIA...



Dziękuję, że pokazujesz jak PRZECHODZIĆ
od skrajnych, tak bardzo "nie Twoich" emocji,
do Bożego Ducha pokoju,
który pragnie mieszkać nie w grobowcach
lecz w monstrancjach naszych serc.

VIA CRUCIS paschalnie XIII - w ramionach ŻYCIA

Martwe ciało Syna w ramionach Matki...
trudno o tragiczniejszą scenę...

Wracam do niej szczególnie w sytuacjach,
kiedy na kolanach Maryi składam to,
co martwe: osoby, relacje,
prosząc usilnie o ich z martwych powstanie.

Panie Jezu, dziękuję, że Twoja śmierć
(nawet w sytuacjach po ludzku rozpaczliwych)
niesie nadzieję ŻYCIA.

VIA CRUCIS paschalnie XII - wystarczy byś BYŁ

Patrząc na człowieka umęczonego cierpieniem,
trudno jest mi oprzeć się przekonaniu,
że moment śmierci jest dla niego wybawieniem,
w którym może powtórzyć za Jezusem: "Wykonało się."

 Panie, dziękuję za za zbawczy ciężar Twego Krzyża,
który - w końcu - staje się w sercu
pokojem, światłem, ciszą...
"wystarczy byś BYŁ, nic więcej"

VIA CRUCIS paschalnie XI - dłonie

Dłonie tak wiele mówią o człowieku,
ponieważ w dużej mierze wyrażają one jego wnętrze.

Panie, Twoje ręce są ciągle otwarte i oczekujące.

Dziś jednak szczególnie dziękuję
za Twe dłonie gwoźdźmi unieruchomione,
które są mi tak bliskie w chwilach mojego "przybicia".

Dobrze, że w takich momentach mogę do nich przylgnąć
i uczyć się wiary w ich zbawcze znaczenie dla mnie.

VIA CRUCIS paschalnie X - szata Miłosierdzia

W wielu sytuacjach czujemy się obnażeni
grzechem swoim, grzechem innych zarówno
w wymiarze duchowym jak i psychicznym.



Nasze położenie byłoby rozpaczliwe,
gdybyś nie nakładał na nas Panie szaty Swego Miłosierdzia,
której nikt nie jest w stanie z nas zedrzeć. Dziękuję.

VIA CRUCIS paschalnie IX - nie ma światła bez cienia

Po ludzku serce krzyczy: "Dość!"
Nie ma jednak światła bez cienia...

Panie Jezu, po raz kolejny upadający
pod ciężarem mego człowieczeństwa,
dziękuję, że uczysz konsekwentnej miłości krzyża.

VIA CRUCIS paschalnie VIII - konstruktywne łzy

Czasami pierwszym krokiem do tego,
żeby w sobie coś zmienić jest to,
by nad sobą szczerze zapłakać.

 Panie Jezu, dziękuję za wszystkie konstruktywne łzy,
które stają się rosą poranka
Twego Zmartwychwstania we mnie.

VIA CRUCIS paschalnie VII - to nie koniec

 Pierwsze potknięcie w dążeniu do celu nie zawsze przeraża;
gorzej jest z kolejnymi...
Myślę, że prawie zawsze upadek,
jest w jakimś sensie upodleniem.

Panie Jezu dziękuję, że dodajesz sił,
odwagi i Twej Boskiej Łaski po to,
aby żaden mój upadek nie był końcem.

VIA CRUCIS paschalnie VI - cząstka Ciebie

Panie Jezu spotykający Weronikę, czasami mam wrażenie,
że tak naprawdę to TY ocierasz moją twarz,
która zalana jest łzami słabości i potem niepokoju.

Dziękuję, że na moje wykrzywione człowieczeństwo
nakładasz Twoje Volto Santo, pragnąc zobaczyć
 choć cząstkę Ciebie we mnie.

VIA CRUCIS paschalnie V - od przymusu do potrzeby

Panie Jezu wspomagany przez niezbyt chętnego Szymona,
Ty widzisz sytuacje, w których trudno jest mi zdobyć się
na miłość. Wybacz...

Dziś jednak szczególnie dziękuję,
że uzdalniasz moje serce do tego, że to co
kiedyś było dla mnie przymusem
stało się potrzebą z miłości do Ciebie.

VIA CRUCIS paschalnie IV - bliskość

Myślę, że dla matki nie ma trudniejszej sytuacji od tej,
kiedy musi bezradnie patrzeć na cierpienie swego dziecka.
Cudownie jest, kiedy staje się na tyle mężną,
iż mimo bólu jest w stanie nieść światło wiary.

Panie Jezu spotykający Maryję
w najtrudniejszym momencie swego życia,
dziękuję Ci za cenną bliskość mojej mamy,
za mądrą bliskość Twojej Matki
i za zbawczą bliskość Matki - Kościoła.

zły duchu WYJDŹ!

Moimi pacjentami w klinice zabiegowej są głównie dzieci,
z którymi prawie cały czas są rodzice.
Wprowadzanie małych pacjentów w stan narkozy,
odbywa się w sposób kontrolowany przy pomocy
środków farmakologicznych.

Trudniej jest z wybudzaniem z tego stanu, ponieważ często
przebiega ono w sposób burzliwy. Dziecko jest bardzo
ruchliwe tak, jakby miało koszmarny sen,
z którego nie może się obudzić.
Nie sposób go wtedy ani przytulić, ani wziąć na kolana,
ani przytrzymać, by spokojnie leżało. Trudne to momenty
dla rodziców, trudne także dla mnie ze względu na żywotność
i niezwykłą siłę małego człowieka. Można spokojnie rozmawiać,
delikatnie przytrzymywać, aby się nie uderzyło
i trzeba czekać kilkanaście minut, równocześnie
nie zaniedbując żadnych procedur medycznych.

Nie jest tak oczywiście podczas każdego wybudzania,
ale ostatnio, gdy miałam "serię tak miotających się dzieci",
w którymś momencie wyrwały się ze mnie słowa:
"zły duchu wyjdź!"

W pierwszej chwili zdziwiłam się tym, co powiedziałam,
ale zdałam sobie sprawę z tego, że ten trudny stan dziecka
niekoniecznie trzeba porównywać do koszmaru z bajek,
ale znacznie trafniej jest skojarzyć z ewangelicznym
obrazem człowieka opętanego.

Po raz kolejny sytuacja ta jest to dowodem na to,
że trudność przeżywana w świetle Słowa Bożego,
nabiera zupełnie innego wymiaru.

Bycie zniewolonym w jakichkolwiek przejawach,
nie jest przecież naturalnym stanem człowieka.

Chwała Tobie Panie za to, że nasz NATURALNY STAN
jest udziałem w OWOCACH TWEGO DUCHA.

VIA CRUCIS paschalnie III - powstanie

Panie, upadający pod ciężarem krzyża,
jesteś szczególnie blisko nas,
w sytuacjach kiedy padamy duchowo czy fizycznie.
Dziękuję, że nie pozwalasz trwać w upadku,
że "w swoim ciele niesiesz nasze grzechy wysoko,
aż na drzewo krzyża",
a Swoją Miłością mobilizujesz do tego, aby POWSTAĆ.

Dziękuję za moje dzisiejsze doświadczenie upadku...
i powstanie...


Uwielbiam Twoje Imię,
uwielbiam Twoje serce,
uwielbiam święte rany,
zadane w krwawej męce.

Uwielbiam Twoją drogę
i z krzyża siedem słów,
Sławię Twoją miłość,
o Zbawco mój.

VIA CRUCIS paschalnie II - klucz

Stacja druga:
Panie Jezu, który bierzesz krzyż na swe ramiona,
cokolwiek dotykasz - PRZEMIENIASZ.

Chwilę wcześniej podczas Paschy wziąłeś w ręce
chleb i wino i uczyniłeś je Swoim Ciałem i Krwią
- Pokarmem, który daje Moc.

Teraz bierzesz krzyż - symbol moich grzechów i cierpień
i czynisz go kluczem do Zbawienia.



Dziękuję za ten klucz, przy pomocy którego
mogę otwierać kolejne drzwi Twej niezgłębionej Miłości,
która przemienia.

VIA CRUCIS paschalnie I - wolność

Usłyszałam dzisiaj cenną podpowiedź, dotyczącą tego,
aby zdobyć się na trud, a może raczej radość przeżywania
stacji drogi krzyżowej w duchu dziękczynienia tak,
aby nie zatrzymywać się na Wielkim Piątku,
tylko nieść w sobie dynamikę poranka Wielkanocnego.

Można powiedzieć, że jest to zadanie trudne,
ponieważ zwykle rozważanie poszczególnych stacji
pokazuje nam nasze słabości i grzechy,
co często czyni nas przygnębionymi.

Dziś spoglądam na pierwszą stację nieco inaczej:
Panie Jezu skazany na śmierć, dziękuję za to,
że mocą Twej łaski skazujesz na śmierć to,
co we mnie złe, słabe i zaniedbane.
Dziękuję za wolność, która pozwala mi
ciągle na nowo wybierać dobro.
"Bo wolność nie wyraża się w dokonywaniu wyborów
przeciwko Bogu". ("Fides et ratio" JPII)

"wyzwól mnie
uwięź mnie w sercu swojej przestrzeni
utul mnie w swoich mięśniach
zamknij mnie w swojej dłoni
chcę tylko tego być jeńcem Twojej wolności" 
(Anna Kamieńska „Wolność”)

Do Wielkanocy pozostało jeszcze około 2 tygodni,
czyli wystarczy czasu, aby codziennie rozważać
chociaż jedną stację na sposób zdecydowanie
bardziej paschalny.

I jeszcze jedno, nieco oderwane spostrzeżenie:
W tym roku symbolika pustego grobu, dzięki beatyfikacji
Jana Pawła II będzie miała dość namacalny wymiar.
Gdy trumna z ciałem Ojca Świętego zostanie przeniesiona
do bazyliki św. Piotra, w Grotach Watykańskich
pozostanie pusty grób :-)

 Dziękuję za wszelkie budujące natchnienia :-)))

bardziej TOTUS

Spodobało mi się stwierdzenie:
"Być bardziej TOTUS w blasku zbliżającej się
beatyfikacji Jana Pawła II".

Jednemu z księży mieszkających od lat w Rzymie,
zadano następujące pytanie: "Co ze spuścizny Jana Pawła II
zdaje się być najbliższe samemu Ojcu Świętemu"?

Odpowiedź brzmiała: "Myślę, że serce Jana Pawła II zawarte
jest w Dives in Misericordia - w miłości miłosiernej Boga,
który jest zakochany w człowieku."
 

Hmm... trudno nie zgodzić się z tym stwierdzeniem
zważywszy na fakt ustanowienia Święta Miłosierdzia
Bożego, tak wiele katechez o Bożym Miłosierdziu
i umieranie Papieża właśnie w wigilię tego Święta.
 

Myślę, że czas, po raz kolejny przeczytać chociażby
tę encyklikę, by wsłuchać się w bijące serce Ojca - OJCA,
by być bardziej TOTUS.

Umysłowość współczesna, może bardziej niż człowiek przeszłości, zdaje

namiot

Zbudowaliśmy "namiot spotkania" ;-)

prosząc w modlitwie:

JANIE PAWLE II POMAGAJ NAM POWRACAĆ
DO DOMU OJCA

Ty JESTEŚ ze mną

Wydarzenia sprzed 6 lat wspominam dziś,
jako umieranie kogoś bardzo bliskiego i drogiego.
Zwyczajna krzątanina, ale ciągłe nasłuchiwanie
komunikatów o konającym Ojcu Świętym.
Po 21.37 potrzeba wyjścia z domu
i przeżywania Jego śmierci razem, jak w rodzinie.

Dzisiejsze przedpołudnie znów zwyczajne
- tym razem sprzątanie w domu rodziców.
Południowa Eucharystia wycisza, biel ornatu,
pomimo Wielkiego Postu, zanurza
w tajemnicy Zmartwychwstania.

  W moich myślach coraz więcej - mniej
lub bardziej - zamazanych obrazów ludzi,
którym towarzyszyłam w ich umieraniu.
Ciągle słyszę ich ostatnie oddechy.
Na to wszystko nakłada się schorowany Ojciec Święty,
który miał odwagę umierać publicznie,
dając nam szansę współtowarzyszenia Mu w drodze do Ojca.

Dziś szczególnie mi bliska jest fotografia
odchodzącego Jana Pawła II,
który odchodząc pokazał jak odchodzić...

Chociażbym przechodził przez ciemną dolinę...
...TY JESTEŚ ZE MNĄ.

"szczerość do bólu" na Prima Aprilis :-)

Drogi Boże,
Jak dotąd wszystko, co dzisiaj zrobiłam jest ok.
Nie plotkowałam, nie straciłam panowania nad sobą.

Nie byłam chciwa, opryskliwa, skąpa, wstrętna,

egoistyczna, złośliwa czy nazbyt pobłażliwa.
Jestem za to baaardzo wdzięczna.
Lecz dobry Boże, za kilka minut wstanę z łóżka
i wtedy prawdopodobnie będę potrzebowała
duuużo więcej pomocy. Amen
                                        ;-)