Niedawno przeczytałam krótką opowieść, która zainteresowała mnie z wiadomych względów :-). Zachęcam zatem do lektury fragmentu Listu do Galatów w wersji wilczej.
Pewnego wieczoru dziadek opowiadał swojemu wnukowi o walce,
Pewnego wieczoru dziadek opowiadał swojemu wnukowi o walce,
która toczy się w każdym człowieku. Porównał ją do rywalizacji pomiędzy dwoma wilkami.
Jeden z nich to Zło. To jest gniew, wściekłość, zazdrość, żal, rozgoryczenie, arogancja, użalanie się nad sobą, oskarżanie i poniżanie innych, pycha, poczucie wyższości, kłamstwo, nieczystość, pożądliwość.
Drugi to Duch. To jest radość, pokój, miłość, nadzieja, szczerość, uczciwość, pokora, łagodność, współczucie, hojność, prawda, pokora i wiara.
Wnuk pomyślał nad tym co usłyszał i zapytał: „A który z tych wilków zwycięża?”
Dziadek odpowiedział: „Ten, którego karmisz”.
Drugi to Duch. To jest radość, pokój, miłość, nadzieja, szczerość, uczciwość, pokora, łagodność, współczucie, hojność, prawda, pokora i wiara.
Wnuk pomyślał nad tym co usłyszał i zapytał: „A który z tych wilków zwycięża?”
Dziadek odpowiedział: „Ten, którego karmisz”.
No comments:
Post a Comment