jeszcze Przemienienie :-) (2)

Czasami codzienność tak nas osacza,
że czujemy się jakbyśmy byli skrępowani siatką czy drutami kolczastymi.

W podejmowaniu decyzji szukamy mądrości Bożej,
bo tylko ona jest gwarantem tego, że nie idziemy ku marnościom.
Przezwyciężamy strach, bo odwaga to robienie rzeczy,
których w głębi duszy się boimy.

 

Gdy ze swej terminologii usuniemy słowo problem,
a zaczniemy używać wyzwanie, życie staje się ekscytującą walką,
a krępujące nas siatki czy druty kolczaste,
odfruwają na kształt ptaków.

I jak tu nie wierzyć w przyszłość?
Ot PRZEMIENIENIE

:-)

jeszcze Przemienienie :-) (1)

Od kilku lat Święto Przemienienia to dzień dla mnie szczególny.
Myśli biegną do poznańskiego Sanktuarium Przemienienia,
gdyż łączy się ono z trudnym niegdyś czasem
mojego wysiłku i wzmożonego wołania.

W ostatnim roku za sprawą częstych niedzielnych Eucharystii,
stało się ono jeszcze bliższe i lubię tam „wpadać”
czując się dosłownie jak u siebie.
A Słowo na dziś: 

Gdy się modlił, wygląd Jego twarzy się odmienił,
a Jego odzienie stało się lśniąco białe. (Łk 9,29) 

Myślę, że gdy się modlimy wygląd naszej twarzy także się zmienia,
a szata naszej duszy staje się bielsza.

Stwierdzenie bł. Jana XXIII,
że człowiek Boga chodzi po ziemi,
podczas gdy jego myśli dotykają nieba
- brzmi jakby metafizycznie, ale dobrze wiemy,
że bardzo prawdziwie.

Ach… jak cudownie :-)