Emmanuel – najpiękniejsze imię dnia

Pewna Żydówka przyszła ze swoim synkiem do rabbiego,
aby go oddać na nauki.
Mistrz zaraz na wstępie zagadnął malca:
„Dam ci, chłopcze, złotego guldena,
jeżeli mi powiesz, gdzie mieszka Bóg”.
„A ja dam ci dwa – odpowiedział malec – jeżeli mi powiesz,
gdzie On nie mieszka”.
 
Emmanuel – Bóg z nami – dla mnie to najpiękniejsze
imię Bożego Narodzenia.
Stał się człowiekiem, rodząc się na twardym sianie tej ziemi,
ale  w otoczeniu czułych dłoni Miriam i Józefa.

Niech Jego konfrontacja z szorstkim światem,
będzie łagodzona przez miłość naszych dłoni i serc.

ustawiczne Boże Narodzenie

Życzę wszystkim, abyśmy zdobywali się 
nie tylko na piękno, 
ale przede wszystkim na trud Bożych Narodzin 
w nas i wokół nas.

gdy Słowo dostaje się do ręki

Cieszę się Słowem, które jest Lampą, 

szczególnie gdy dostaje się Je do ręki.
Ten gest zobowiązuje i mobilizuje do tego,
by coś z Nim zrobić.

Oto "nasze" roratnie cytaty z "Evangelii Gaudium"
wersji "nad biurkiem"
Niech powędrują do serca.
:-)

jak staje się Boże Narodzenie

 Dla mnie właśnie dziś
- na ostatniej roratniej Mszy -
już stało się Boże Narodzenie. 

Pomimo doniosłości dni które się zbliżają,
nie spodziewam się większej duchowej głębi przeżyć niż ta,
której dane mi było doświadczyć w roratnim maratonie rekolekcyjnym,
podczas którego stawał się cud przemiany:
Słowa w Ciało, 
niemocy w moc, 
dystansu w bliskość, 
pustki w Pełnię.

Zanosząc żarliwą Franciszkową modlitwę z pierwszych rorat: 
„Panie, pozwoliłem się oszukać, znalazłem tysiąc sposobów,
by uciec przed Twoją miłością, ale jestem tu znowu, 
by odnowić moje przymierze z Tobą. Potrzebuję Cię. 
Wybaw mnie ponownie,
Panie, weź mnie w swoje odkupieńcze ramiona” 
chyba każdy czuł się wysłuchany

like it

Rozgwieżdżone niebo i blask pełni księżyca o roratniej porze 

sprawiają, że głowa sama wznosi się do góry, 

a zaspane oczy - w podziwie otwierają się szeroko.

Dziękuję za radość trudu. 

Dziękuję za siłę, która tkwi w rzeczach wielkich jak i małych.

LIKE IT  :-)

Podstawa radości

Kościół nie jest schronieniem dla ludzi smutnych,
Kościół jest domem radości! (…)

Chrześcijańska radość, podobnie jak i nadzieja,
ma swoją podstawę w wierności Boga,
w pewności, że On zawsze dotrzymuje swoich obietnic. 
(Papież Franciszek - na Anioł Pański w niedzielę radości)

miracles do happen :-)

Nie ważne, że to „Mikołaje-Przebierańce”.
Ważna determinacja, dzięki której cuda się zdarzają.

Przed nami ostatni etap kolejnego Oczekiwania w naszym życiu.
Życzę spełnienia się wielu duchowych cudów,
a szczególnie tych, których się nie spodziewamy :-D

 http://www.youtube.com/watch?v=zIEIvi2MuEk&feature=share

cieszyć się adwentowo

Ciekawa jest owa "zachodnia" symbolika świec adwentowych:

NADZIEJA
POKÓJ
RADOŚĆ
MIŁOŚĆ
CHRYSTUS

Dwa tygodnie adwentu przemknęły jak błyskawica
i aż żal, że to już końcówka.
Tymczasem przeżywamy Gaudete - niedzielę radości -
kiedy to fiolet wyrzeczeń, połączony z bielą oczekiwania na Przyjście
daje radosny róż :-)


 

Rozkochana jestem w tej symbolice,
a charyzmat radości - tego roku - jakoś szczególnie cenię.
Ktoś kiedyś słusznie powiedział że:
radość serca jest życiem człowieka,
a światło Pana jego drogowskazem.
 

Dobrze jest codzienną adwentową dawkę duchowego SPA
(SPA Daily Advent Dose)

przeżywać
w bliskości Słowa, które czasami tnie, a czasami daje ukojenie;
papieżowej adhortacji, która wzywa do radości Ewangelii;
bliskości człowieka podobnie współodczuwajacego;
mroku - rozświetlanym ciepłym blaskiem świec;
i czasami mega barwnym wschodem słońca,
kiedy to trzeba nam się śpieszyć, do jakby mniej szarej codzienności.

Doświadczenia bezcenne

:-)