cztery wiatry (cuatro vientos) lecz jeden DUCH

Światowe Dni Młodzieży w Madrycie, jednoznacznie kojarzę
z wieczorem nawałnicy, ale także ciszy na Cuatro Vientos,
czyli tym jak przyroda oddawała, czy może raczej obrazowała,
duchowe zmagania człowieka o prawdziwy pokój serca.



Poniżej zamieszczam słowa Papieża do młodych,
które są dla mnie cenne i inspirujące:

Jeśli pozostaniecie w miłości Chrystusowej,
zakorzenieni w wierze, napotkacie
- nawet wśród sprzeczności i cierpień -
źródło wesela i radości.

Wiara nie przeciwstawia się waszym najwyższym ideałom,
ale przeciwnie, uwzniośla je i doskonali.

Nie dostosowujcie się do czegoś,
co jest mniejsze od Prawdy i Miłości,
nie dostosowujcie się do kogoś,
kto jest mniejszy od Chrystusa.

Właśnie dzisiaj, gdy panująca obecnie
kultura relatywistyczna
odrzuca poszukiwanie prawdy
i gardzi poszukiwaniem prawdy,
która jest najwyższym dążeniem ducha ludzkiego,
musimy zaproponować z odwagą i pokorą powszechną
wartość Chrystusa jako zbawiciela wszystkich ludzi
i źródło nadziei dla naszego życia.

Nie lękajcie się świata, ani przyszłości, ani swej słabości.

Niech żadne nieszczęście was nie paraliżuje!

Jest wielu, którzy uważając się za bogów, myślą,
że nie potrzebują więcej korzeni ani fundamentów
oprócz nich samych.
Chcieliby decydować sami za siebie o tym,
co jest prawdą, a co nie,
co jest dobre, a co złe,
sprawiedliwe i niesprawiedliwe;
decydować, kto jest godny życia,
a kto może być poświęcony wobec innych preferencji.

Gdy budujecie wasze życie na solidnej skale,
nie tylko to życie będzie solidne i trwałe,
ale przyczyni się do projekcji światła Chrystusa
na waszych rówieśników i na całą ludzkość.

Dzięki Chrystusowi wiemy, że nie zmierzamy ku otchłani,
ciszy niczego lub śmierci, lecz jesteśmy pielgrzymami
idącymi do ziemi obiecanej, do Niego,
który jest naszym celem i także naszym początkiem.

 Kościół jest wspólnotą i instytucją, rodziną i misją,
powołaną przez Chrystusa za pośrednictwem
Ducha Świętego,
ale także jednocześnie rezultatem tego,
jak go tworzymy z naszą świętością i naszymi grzechami.
Niech nic ani nikt nie zabierze wam spokoju.
Nie wstydźcie się Pana!

 Musimy być święci,
by nie tworzyć sprzeczności między znakiem,
jakim jesteśmy
a rzeczywistością, jaką chcemy oznaczać.

<><