zadanie

Od pewnego czasu z większą lub mniejszą intensywnością

 szukam odpowiedzi na pytanie jak zachować w sobie Boży pokój,

 sacrum, ciszę, taką cząstkę siebie, w której pomimo nawałnic 

będzie mógł spokojnie mieszkać Pan Jezus. 

Ostatnie dni przyniosły mi swoisty duchowy magiel, 

który spotęgował woooołanie o ciszę we mnie. 

Nie raz przekonałam się, że prosząc całą sobą o dary duchowe -

 - otrzymywałam je.

 Problemy są te same, zmęczenie podobne, tempo życia nie mniejsze, 

ale wysiłek włożony w odzyskanie Ciszy,
 jest teraz choć przez chwilę zauważalny. 

Wiem, że znów przyjdą trudne do opanowania spiętrzenia, 

ale wiem też, że możliwe jest zachowanie takiego azylu w sobie, 

by ON mógł w nim mieszkać.  
Trzeba tylko bardzo, bardzo, bardzo tego chcieć.

Dla mnie jest to chyba największe pragnienie, 

a równocześnie zadanie na Rok Wiary.

Przytoczę jeszcze fragment modlitwy 

kończącej dzisiejszą Eucharystię: 

Panie pomnóż w nas działanie SWEJ MOCY 

i przygotuj nas swoją łaską do życia wiecznego.

Tak Panie, chcę byś pomnażał we mnie TWOJĄ MOC!!!

Bo wierzyć to cierpliwie ufać, 

szczególnie wtedy, kiedy cudów nie ma.